شب

باز شب شد چقدر تنهایم@ گفته بودی که شبی می آیم 

کنج این پنجره ها شب همه شب @منم و گریه و های و هایم 

پشت این پنجره ها تا به سحر@ پنجه بر پیکر شب می سایم 

نکند بیهوده عمر خود را@ پشت این پنجره می فرسایم 

نکند بیهوده تکرار شود @قصه ی چشم به راهی هایم 

باز چون دیشب و شب های دگر@ می روم پنجره را بگشایم 

باز شب شد شب و از پنجره ام @همچنان راه تو را می پایم 

باز شب شد و از پنجره ام @همچنان راه تو را می پایم