عاشقانه ها

من از سمع تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنها ترم بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت ازیاد من و تو برود زندگی دیدن یک باقچه از

شیشه ی مسدود هواپیما هاست ..  

تو به من خندیدی و نمی دانستی من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب را دست تو دید غضب الود

به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک و تو رفتی وهنوز سالهاست که در گوش من ارام ارام خش خش گام تو تکرار کنان می دهد ازارم و من اندیشه کنان غرق این پندارم که چرا خانه کوچک ما سیب نداشت ...  

یا کوچ از این دشت نهان سوز کنیم یا هریکمان جدا جدا کوچ کنیم یا عمر بسوزیم و فراموش

کنیم یا هردو بسوزیم و جهان بوچ کنیم . 

ای دوستان بی وفا از غم بیاموزید وفا غم با همه بیگانگی هر شب به ما سر می زند . 

زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه ی عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود زندگی دیدن یک باغچه از شیشه ی مسدود هواپیما ها ست . 

گفتند حدیث اشنایی جرم است دل بردن و بعد هم جدایی جرم است

فرهاد بلند شد ز قبرش فرمود درمکتب عشق بی وفایی جرم است  

یه روز شاید یه روز که خورشید گیسوی نقره ای دماوند پیر را نوازش میکند در یک غریو تندر بارانی دریک نسیم نوازشگر بهار وازه ی

لبخند به سرزمین سوخته ی من بازگردد شاید امید کوبه ی در را بفشارد و سپیدی ها تمامی سیاهی ها را پر کند

ان روز بر مردگان نیز سیاه نخواهم پوشید حتی بر عزیزترینشان 

باپول می توان خانه خرید ولی اشیانه نه رختخواب خرید ولی خواب نه ساعت خرید ولی زمان نه می توان مقام خرید ولی احترام نه

می توان کتاب خرید ولی دانش نه دارو خرید ولی سلامتی نه خانه خرید ولی زندگی نه و باالاخره می توان قلب خرید ولی عشق نه . 

همیشه قصه با بودن یکی و نبودن دیگری اغاز می شود

یکی بود یکی نبود

یکی رفته بود یکی مانده بود

مانده بود و گریه می کرد و غصه می خورد ... 

نگاهم کرد و پنداشتم دوستم دارد نگاهم کرد در نگاهش هزاران شوق عشق را دیدم نگاهم کرد دل به او بستم بعدها فهمیدم که فقط نگاهم میکرد 

نه خطی گوشه ی چشمم نه رنگی بر لب و گونه اتاق خواب من خالی زعطر وحشی پونه دو باره روی تخت من کتاب شعر و خودکارم  

عزیزان لطفا نظر بدهید