پروانه های مرده

پس شاخه های یاس و مریم فرق دارند؟!

                                      آری، اگر بسیار، اگر کم فرق دارند

شادم تصور می کنی وقتی ندانی

                                           لبخندهای شادی و غم فرق دارند

برعکس می گردم طواف خانه ات را

                                            دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند

من با یقین کافر، جهان با شک مسلمان

                                       با این حساب اهل جهنم فرق دارند

بر من به چشم کشته عشقت نظر کن

                                      پروانه های مرده با هم فرق دارند!

فاضل نظری

شب

باز شب شد چقدر تنهایم@ گفته بودی که شبی می آیم 

کنج این پنجره ها شب همه شب @منم و گریه و های و هایم 

پشت این پنجره ها تا به سحر@ پنجه بر پیکر شب می سایم 

نکند بیهوده عمر خود را@ پشت این پنجره می فرسایم 

نکند بیهوده تکرار شود @قصه ی چشم به راهی هایم 

باز چون دیشب و شب های دگر@ می روم پنجره را بگشایم 

باز شب شد شب و از پنجره ام @همچنان راه تو را می پایم 

باز شب شد و از پنجره ام @همچنان راه تو را می پایم

مرگ

            مرگ از پنجره ی بسته به من می نگرد 

            زندگی از دم در قصد رفتن دارد 

            روحم از سقف گذر خواهد کرد 

            در شب تیره و سرد 

            تخت حس خواهد کرد که سبک تر شده است 

            در تنم خرچنگیست 

            که مرا می کاود 

            خوب می دانم که تهی خواهم شد  

            و فرو خواهم ریخت  

            توده ی زشت و کریهی شده ام 

            بچه هایم از من می ترسند 

            آشنایانم نیز... 

            ...به ملاقات پرستار جوان می آیند...!!!

یادمان باشد

یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم  

                 گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم 

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست ؛ 

                 گر شکستیم زغفلت من و مایی نکنیم 

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم ؛ 

                 وقت پرپر شدنش ساز و نوایی نکنیم 

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند ؛ 

                 طلب عشق زهر بی سر و پایی نکنیم ... 

سکوت

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست  

         آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

                  مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

                        در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

                               آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد

                                    بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

                                           بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

                                                مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

                                                      باز می پرسمت از مسئله دوری و عشق

                                                                وسکوت تو جواب همه مسئله هاست