شعر عاشقانه

شعر و عکس عاشقانه عشقستان دوبیتی تک بیتی زیبا قصیده رباعی

شعر عاشقانه

شعر و عکس عاشقانه عشقستان دوبیتی تک بیتی زیبا قصیده رباعی

زندگی ازم گرفت***شعری بسیار زیبا


سرنوشت بدیه اول جاتو ازم گرفت
                                                         صبح فردا شد دیدم رد پاتو ازم گرفت


تا می خواستم به چشمای روشنت نگا کنم

                                                         مال دیگری شدی و چشاتو ازم گرفت


تو رو جادو کرد یکی با یه چیزی مثل طلسم

                                                        اثرش زیاد بود و خنده هاتو ازم گرفت


تو با من حرف می زدی نگات یه جای دیگه بود

                                                        خدا لعنتش کنه ، اون ، نگاتو ازم گرفت


لحظه هات یه وقتایی مال دوتامون می شدن

                                                        اون حسود ، اون دو سه تا لحظه ها تو ازم گرفت


خیلی وقته سختمه دیگه تنفس بکنم

                                                        یه جور عجیبی انگار هواتو ازم گرفت

خدا دوس نداشت بیام پیشت کنار تو باشم
                                                       باورت نمی شه حس دعاتو ازم گرفت


دست روزگار چه قدر با من و آرزوم بده

                                                       لحن فیروزه ای مسعوداتو ازم گرفت


سلامت ، خداحافظیت عزیزمای نقره ایت

                                                       حرف آخر ، به امون خداتو ازم گرفت


تو حواس واسم نذاشتی چه کنم از دست تو

                                                      اشتباهم بهترین جمله هاتو ازم گرفت


نمی خواد بپرسی چی ، خودم دارم بهت می گم

                                                      تو یه خط خوردگی دنیا ،‌ صداتو ازم گرفت


یه کم از برگشتن قشنگتو وقتی گذشت

                                                      یکی اومد و یه ذره وفاتو ازم گرفت


هفتم اردی بهشت نزدیکای تولدت

                                                     جمعه که قد تموم زندگیم دلم گرفت

آزادگی از ابوالقاسم حالت



بی اجرو مزد کس نکندکارهیچکس

کالای مفت نیست به بازار هیچکس


هرکس که یارتوست کند فکر سود خویش

بیهوده کس نشود یار هیچکس 


آزاد هرکه نیست زهر بند شاد نیست

هرگز کسی مباد گرفتارهیچکس


ازهول مرگ ترس طلبکار بدتراست

در زندگی مباش بدهکارهیچکس


تا پی نبرده ای که دلش با زبان یکی است

دل خوش مکن به گرمی گفتار هیچکس

 

حالت بدوش هیچکس بار خود منه

یا شانه هم تهی مکن از بار هیچکس  

تو می تونی


بایددیوونگی هاموببخشی 

نگاه سردچشماموببخشی 

میدونم گاهی حرفام خیلی تلخه 

بگو می تونی حرفامو ببخشی 

بایدگاهی تو چشمام خیره باشی 

ببینی تاچقدغمگین وخستم 

نمی دونم دخیل دلخوشیمو 

به چشمای کدوم ایینه بستم 

یه دنیا خاطره توکوله بارم 

منواززندگی مایوس کرده 

شبای بی چراغ زندگیمو 

پرازتنهایی وکابوس کرده 

تومی تونی منواشتی بدی با 

شبای روشن ستاره بازی 

تومی تونی کنار من بمونی 

تومی تونی منوازنوبسازی 

تومی تونی بایه لبخندشیرین 

بدی های منو اسون ببخشی 

می تونی به کویرخشک قلبم 

توبه اهستگی بارون ببخشی 

بایددیوونگی هامو ببخشی.

بهتری شعر استاد مشیری...شعر آشتی




قهر مکن فرشته روی دلارا 

ناز مکن ای بنفشه موی فریبا 

طعنه ودشنام تلخ .این همه شیرین 

چهره پر از خشم وقهر.این همه زیبا؟ 

ناز تو را میکشم به دیده منت 

سر به رهت می نهم به عجز وتمنا

عاشق زیباییم .اسیر محبت  

هر دو به چشمان دلفریب تو پیدا

از همه باز آمدیم وبا تو نشستیم  

تنها .تنها.به عشق روی تو تنها! 

بوی بهار است وروز عشق وجوانی  

وقت نشاط است وشور ومستی وغوغا 

خنده گل را ببین به چهره گلزار  

آتش می را ببین به دامن مینا  

فردا.فردا مگو که من نفروشم 

عشرت امروز را به حسرت فردا  

بس کن! بس کن! ز بی وفایی بس کن  

بازآ.بازآ.به مهربانی بازآ! 

شاید با این سروده های دلاویز. 

بار دگر .در دل تو گرم کنم جا.


دوستان نظر یادتون نره ....مرسی

شعر عاشقانه از رضا صادقی شعر عاشقانه دو بیتی تک بیتی زیبا


کاش بودی و میدیدی
ذره ذره جون سپردم
دوریت برام یه سمه سمه
قطره قطره هی میمردم
کاش بودی و نمیذاشتی منو از من بگیرن
کاش بودی نمیذاشتی گلای باغچه بمیرن
آرزومه که یه روزی
توی کلبمون منو تو
پای دل همدیگه پیر شیم
فقط و فقط من و تو
آرزومه هر دو مون با هم 
سقف کلبمون رو بسازیم
زیر سقف آرزوها به همه مردم بنازیم
کاش میشد منو بفهمی 
درد پنهونم بدونی 
حرف عمری خستگیمو
از توی چشام بخونی

شعری زیبا از فروغ فرخراد بهترین شعر فروغ فرخزاد دوبیتی عاشقانه


مرگ من روزی فرا خواهد رسید 

                                                    در بهاری روشن از امواج نور 

در زمستانی غبار آلود ودور 

                                                    یا خزانی خالی از فریاد شور 

مرگ من روزی فرا خواهد رسید 

                                                    روز پوچی همچو روزان دگر 

ناگهان خوابی مرا خواهد ربود 

                                                    من تهی خواهم شد از فریاد درد 

خاک میخواند مرا هر دم به خویش 

                                                    می رسند از ره که در خاکم نهند 

آه شاید عاشقان نیمه شب 

                                                   گل به روی گور غمناکم نهند 

بعد من ناگه به یک سو می روند 

                                                  پرده های تیره دنیای من  

چشم های ناشناسی می خزند 

                                                   روی دفتر ها وکاغذ های من 

در اتاق کوچکم پا می نهد 

                                                  بعد من با یاد من بیگانه ای 

در بر آینه می ماند به جای  

                                                  تار مویی.نقش دستی .شانه ای 

می شتابند از پی هم بی شکیب 

                                                  روزها وهفته ها وماهها 

چشم تو در انتظار نامه ای 

                                                 خیره میماند به چشم راهها 

لیک دیگر پیکر سرد مرا 

                                                 می فشارد قلب دامن گیر خاک 

بی تو دور از ضربه های قلب تو 

                                                 قلب من می پوسد آنجا زیر خاک    

 

 دوستان گل نظر یادتون نره.......مرسی

 

 

                                                 

شعر عاشقانه دوبیتی عصیان بهترین شعر فروغ فرخزاد


چه گریزیت ز من ؟
چه شتابیت به راه ؟
به چه خواهی بردن
در شبی این همه تاریک پناه ؟
مرمرین پله آن غرفه عاج
ای دریغا که زما بس دور است
لحظه ها را دریاب
چشم فردا کور است
نه چراغیست در آن پایان
هر چه از دور نمایانست
شاید آن نقطه نورانی
چشم گرگان بیابانست
می فرومانده به جام
سر به سجاده نهادن تا کی ؟
او در اینجاست نهان
می درخشد در می
گر بهم آویزیم
ما دو سرگشته تنها چون موج
به پناهی که تو می جویی خواهیم رسید
اندر آن لحظه جادویی اوج !

دوستان نظر یادتون نره.