شعر عاشقانه بوسه بر لبهای تو جرم هویدای من است

پوستر مربوط به فیلم "سرنوشت شگفت انگیز امیلی پولن"ساخته ی "ژان پیر ژونه" میباشد.

آسمان چشم هایت کلِ دنیای ِ من است
نقشِ اکلیلی، درون خواب شبهای من است
می مکد خونِ لبانم را خیال ِسرکشت
سرخی ِلبهای تو جامِ یهودای من است
عطر نایابِ تو را از باد می جویم مدام ...
فصلِ شورانگیز تو تنها تمنّای من است
چشم هایت را دورن خواب و رویای های خود
بوسه باران می کنم ،جرم هویدای من است
روز و شب جا می دهم حس ِ تو را در شعرهام
واژه هایت نقش ِپر رنگِ سَرُوپای ِمن است
امشب از حال ِ بدم با باد می گویم سخن
باد هم یادآور غم های دنیای من است
آسمان تار است و در من تلی از آتش به پا ...
سوختم اما نیامد آنکه ملجای من است
ماه من زیبای من آخر نمی آیی چرا...؟
اشک خون اوصاف حال ِناشکیبای من است
بی تو تنهایم ولی تنها تو را می خواستم ...
مثل هر شب سهم من اشکُ و مدارای ِمن است

سید مهدی هاشمی نژاد

بهترین وجالبترین جملات( عمیقترین درد زندگی)

 

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدایی به سرانجام برسانی ... 

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن یک
همراه واقعیست که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد... 

 عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه به
دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است... 

 عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه یخ بستن وجود آدمها و بستن چشمهاست... 

عمیق ترین درد ما هم نظر ندادن شماست...

داستان زیبا..داستان بسیار زیبای رفتن

پشتش سنگین بود و جاده های دنیا طولانی. می دانست که همیشه جز اندکی از بسیار را نخواهد رفت. 

سنگ پشت،ناراضی و نگران بود.پرنده ای در اسمان پر زد.سبک،و سنگ پشت رو به خدا کرد و گفت:این عدل نیست ، این عدل نیست. کاش پشتم را این همه سنگین نمی کردی. من هیچ گاه نمیرسم. هیچ گاه. و در لاک سنگی خود خزید،به نیت نا امیدی. خدا سنگ پشت را از روی زمین بلند کرد. زمین را نشانش داد. 

کره ای کوچک بود.وگفت:نگاه کن،ابتدا و انتها ندارد.هیچ کس نمی رسد .چون رسیدنی در کار نیست. فقط رفتن است. حتی اگر اندکی. وهر بار که میروی،رسیده ای. باور کن انچه بر دوش توست،تنها لاکی سنگی نیست.تو پاره ای از هستی را بر دوش می کشی،پاره ای از مرا.  

خدا سنگ پشت را بر زمین گذاشت. دیگر نه بارش چندان سنگین بود و نه راه ها چندان دور. 

سنگ پشت به راه افتاد و گفت: رفتن،حتی اگر اندکی...

شعر عاشقانه فوق العاده زیبای دستای پینه بسته

این شعر فوق العاده عاشقانه و زیبا رو دوستمون آقا حسین برامون فرستاده.امیدوارم که خوشتون بیاد.

دستای پینه بسته

پاهای خیلی خسته

زندگیش در هم شکسته

روزگارش خیلی مهزون

فکراشم شدن پریشون

شاید شد بی دین و ایمون

همه جا دلش می گرده

شاید که یه روز برگرده 

تو چشام بازم بخنده

با نوای عاشقونه

دو کلام بی هیچ بهونه

بگه با من مهربونه

اگه از من خیلی دوره

چون دلش غرق غروره

دل من هم صبوره

همیشه چشام به راهه

پلکای خستم گواهه

شب و روز من سیاهه

ای خدا یه لطف به من کن

زندگیم رو تو عوض کن

بینمون صفا به پا کن

جملاتی برای زندگی...جملاتی بسیار زیبا(آرزوهایی برای من و تو)

اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،

و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد،

و اگر اینگونه نیست، تنهائیت کوتاه باشد،

و پس از تنهائیت، نفرت از کسی نیابی.

آرزومندم که اینگونه پیش نیاید، اما اگر پیش آمد،

بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی.

برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی،

از جمله دوستان بد و ناپایدار،

برخی نادوست، و برخی دوستدار

که دست کم یکی در میانشان

بی تردید مورد اعتمادت باشد.

و چون زندگی بدین گونه است،

برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی،

نه کم و نه زیاد، درست به اندازه،

تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد،

که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد،

تا که زیاده به خودت غرّه نشوی.

و نیز آرزومندم مفیدِ فایده باشی

نه خیلی غیرضروری،

تا در لحظات سخت

وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است

همین مفید بودن کافی باشد تا تو را سرِ پا نگهدارد.

همچنین، برایت آرزومندم صبور باشی

نه با کسانی که اشتباهات کوچک میکنند

چون این کارِ ساده ای است،

بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر میکنند

و با کاربردِ درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی.

و امیدوام اگر جوان که هستی

خیلی به تعجیل، رسیده نشوی

و اگر رسیده ای، به جوان نمائی اصرار نورزی

و اگر پیری، تسلیم ناامیدی نشوی

چرا که هر سنّی خوشی و ناخوشی خودش را دارد

و لازم است بگذاریم در ما جریان یابند.

امیدوارم سگی را نوازش کنی

به پرنده ای دانه بدهی، و به آواز یک سَهره گوش کنی

وقتی که آوای سحرگاهیش را سر می دهد.

چرا که به این طریق

احساس زیبائی خواهی یافت، به رایگان.

امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بفشانی

هرچند خُرد بوده باشد

و با روئیدنش همراه شوی

تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت وجود دارد.

بعلاوه، آرزومندم پول داشته باشی

زیرا در عمل به آن نیازمندی

و برای اینکه سالی یک بار

پولت را جلو رویت بگذاری و بگوئی: این مالِ من است.

فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان اربابِ دیگری است!

و در پایان، اگر مرد باشی، آرزومندم زن خوبی داشته باشی

و اگر زنی، شوهر خوبی داشته باشی

که اگر فردا خسته باشید، یا پس فردا شادمان

باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید.

اگر همه ی اینها که گفتم فراهم شد

دیگر چیزی ندارم برایت آرزو کنم!

ویکتور هوگو

ابراهیم در آتش زیبا ترین احمد شاملو که تا حالا شنیدم با صدای او

در آوار خونین گرگ و میش دیگر گونه مردی آنَک،‌
که خاک را سبز می‌خواست، و عشق را شایسته‌ی زیباترین زنان
که اینَش به نظر هَدییَتی کم بها بود که خاک و سنگ را بشاید؛
چه مَردی، چه مَردی، که می‌گفت:
قلب را شایسته‌تر آن، که به هفت شمشیر عشق در خون نشیند،
و گلو را بایسته‌تر آن، که زیباترین نام‌ها را بگوید،
و شیرآهن کوه‌مردی از این گونه عاشق،
میدان خونین سرنوشت، به پاشنه‌ی آشیل درنوشت.
روئینه‌تنی که راز مرگش اندوه عشق و غم تنهایی بود،
آه اسفندیار مغموم:
تورا آن به که چشم فرو پوشیده باشی!

آیا نه؛ یکی نه بسنده بود که سرنوشت مرا بسازد؟
من تنها فریاد زدم: «نه!»
من از فرو رفتن تن زدم، صدایی بودم من، شَکلی میان اَشکال،
و معنایی یافتم.
من، بودم؛ و شدم،
نه زان گونه که غنچه‌ای گلی، یا ریشه‌ای که جوانه‌ای یا یکی دانه که جنگلی!
راست بدان گونه که عالی مردی شهیدی! تا آسمان بر او نماز برد.
من بینوا بندَگَکی سر به راه نبودم، و راه بهشت مینوی من، بُز رو طوع و خاکساری نبود.
مرا دیگر‌گونه خدایی می‌بایست، شایسته‌ی آفرینه‌ای که نواله‌ی ناگزیر را گردن کج نمی‌کند!
و خدایی دیگر گونه آفریدم!
دریغا شیرآهن کوه مردا که تو بودی، و کوه‌وار پیش از آنکه به خاک افتی، نستوه و استوار، مرده بودی
اما نه خدا و نه شیطان!
سرنوشت تو را بتی رقم زد، که دیگران می‌پرستیدند!
بتی که دیگرانش می‌پرستیدند.

شعر عاشقانه زیبای در هجوم من از رضا یعقوب زاده

اینجا
فقط منم
افتاده در منم؟!
من در هجوم من !
کی گفته !!
این منم
این من !
کجا منم
آخر
تمام من
پس من
کجا منم ؟
آن من که غم شده
تکرار من شده
باید گذشت رفت
زنجا که من ..منم
بیهوده ماندن است
زین من که من .. منم
باید رسید من
آن من
که من .. منم

شعر عاشقانه فوق العاده زیبای حریم شاعرانه از پویا نجات فر

برای من بمون صنم
که گم بشه غم از تنم
چه می شود اگر نشی
 بهانه ی شکستنم

شکستنم برای تو
حدیث عاشقانه بود
نشستنم کنار تو
 حریم شاعرانه بود

 آمده ام که کم کنم
هراسه زخمی تنو
 آمده ای که گم کنی
 سیاهی شبه منو

یاد تو گم نمی شود لحظه ای از چشم ترم
نمی روی ، نمی رود خاطر خوبت از سرم
کمند آن نگاه تو بسته به جان و پیکرم
تا که کشان کشان روم به سوی آشیانه ام