شعر عاشقانه

شعر و عکس عاشقانه عشقستان دوبیتی تک بیتی زیبا قصیده رباعی

شعر عاشقانه

شعر و عکس عاشقانه عشقستان دوبیتی تک بیتی زیبا قصیده رباعی

اسراف محبت

 

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه ای را بالا ببری 
(دکتر علی شریعتی)

علی شریعتی

 

       آدم وقتی فقیر میشود خوبیهایش هم حقیر میشوند اما کسی که زر دارد یا زور دارد عیبهایش هم هنر دیده میشوند و چرندیاتش هم حرف حسابی بحساب می آیند. 

 (دکتر علی شریعتی)

دوستی


 چقدر حقیرند مردمانی که نه جرأت دوست داشتن دارند، نه اراده‌ی دوست نداشتن ، نه لیاقت دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن؛ با این حال مدام ادعای عشق میکنند 

                                                              (علی شریعتی)

 

نفس

 

روی آن شیشه تبدار تو را " ها " کردم
اسم زیبای تو را با نفسم جا کردم
حرف با برف زدم سوززمستانی را
با بخار نفسم وصل به گرما کردم
شیشه بد جور دلش ابری و بارانی شد
شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم
عرق سردی به پیشانی آن شیشه نشست
تا به امید ورود تو دهان وا کردم
در هوای نفسم گم شده بودی ای عشق
با سرانگشت تو را گشتم و پیدا کردم
با سرانگشت کشیدم به دلش عکس تو را
عکس زیبای تو را سیر تماشا کردم
و به عشق تو فرآیند تنفس را هم
جذب اکسیژن چشمان تو معنا کردم
باز با بازدمی اسم تو بر شیشه نشست
من دمم را به امید تو مسیحا کردم
پنجره دفترم امروز شد و شیشه غزل
و من امروز براین شیشه تو را " ها " کردم
آن قدر آه کشیدم که تو این شعر شدی
جای هر واژه ، نفس پشت نفس جا کردم 

لطفا نظر بدهید

گر به تو افتدم نظر

 گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو برو  

       شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو 

                  از   پی  دیدن  رخت  همچو  صبا  فتاده ام  

                           خانه به خانه در به در کوُچه به کوچه کو به کو  

                                        میرود از فراق تو خون دل از دو دیده ام  

                                               دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو  

                                               دور   دهان   تنگ  تو  عارض  عنبرین   خطت  

                                       غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو  

                               ابرو و چشم و خال  تو  صید  نموده مرغ  دل  

                        طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو  

                   مهر  تو را  دل  حزین  بافته  بر  قماش جان  

              رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو  

        در دل خویش "طاهره" گشت و ندید جز تو را  

 صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو 

غمم

 

غمم غم بی و غم خوار غمم غم 

 غمم همصحبت و همراز و همدم 

 غمم نهله که من تنها نشینم 

 دست مریضا بارک الله مرحبا غم 

 .....................................................  

 در پی آنم که گر ز دست بر آید   

 دست به کاری زنم که غصه سر آید 

 ..................................................... 

 غم میخوریم و هیچ شکایت نمیکنیم 

 ما را چه غم ز غم که غمت غمگسار ماست

غم

در خواب ناز بودم شبی  

 

دیدم کسی در میزند 

 

در را گشودم روی او 

 

دیدم غم است در میزند 

 

ای دوستان بی وفا 

 

از غم بیاموزید وفا 

 

غم با همه بیگانگی 

 

هر شب به ما سر میزند

زرتشت

ستیز من تنها با تاریکیست 

 

من برای نبرد با تاریکی شمشیر بر نمیکشم 

 

چراغ می افروزم.... 

 

                            

                                      زرتشت