چیزی که هرگز تکرار نمیشود کودکی

بزرگ که می شوی غصه هایت 

زودتر از خودت قد میکشند ؛ 

دردهایت نیز ؛ 

غافل از اینکه تمام شادی  

و لبخند هایت را  

در آلبوم کودکی ات جا گذاشته ای!! 

شاید بزرگ شدن ؛ 

اتفاق خوبی نبود . . .   

عشق تنها گوهر ماندگار

وقتی هیچ چیز جز عشق نداشته باشی اون وقت خواهی 

فهمید که عشق برای همه چیز کافیست... 

زمانی که همه چیز شکسته و ویران می شود عشق اون 

چیزی است که پا بر جاست توی قلب و روح تو... 

عشق مثل هوایی است که استشمام میکنی اونو نمیبینی 

اما همیشه احساسش می کنی و بدون اون خواهی مرد... 

                                                  پس عاشق باش... 

                                                  و عاشق بمان... 

شعر بسیار عمیق و زیبای «مرگ بلبل »استاد مشیری

نفس میزند موج ؛ساحل نمی گیردش دست 

پس می زند موج . 

فغانی به فریادرس میزند موج ! 

من آن رانده مانده بی شکیبم ؛ 

که راهم به فریادرس بسته ؛ 

دست فغانم شکسته ؛ 

زمین زیر پایم تهی می کند جای  

 زمان در کنارم عبث میزند موج !  

نه در من غزل می زند بال ؛ 

نه در دل هوس می زند موج ! 

رها کن؛ رها کن؛ که این شعله خرد چندان نپاید 

یکی برق سوزنده باید ؛ 

کزین تنگنا ره گشاید 

کران تا کران خار و خس می زند موج !  

گر این نغمه این دانه اشک ؛ 

در این خاک رویید و بالید و بشکفت  

پس از مرگ بلبل ببینید ؛ 

چه خوش بوی گل در قفس می زند موج . . .

حرفهای دل عاشقی تنهای تنها . . .

  

شنیدم که درختی با آسمان گفت:صد سال تنهایی من به  

هیاهوی سیصد ساله کلاغ ها می ارزد . 

تنهایی هم عالمی دارد حتی وقتی برگها تنهایم می گذارند؛ 

کجایی باد تا قصه تنهاییم را همه جا بازگویی حتی در گوش  

باران ... 

بگو که زنبورها به من اعتماد دارند آنها خوب می دانند عسل  

خور نیستم ؛ بگو همه آدمها می دانند میوه می دهم اما میوه  

خور نیستم ؛ همیشه چتری می شوم برای هر آنکه بخواهد  

لحظاتی بیاساید ... 

آری مونس زنبور و گنجشک و زاغ و آدمم  

و تنها با خود مانده ام  ... 

تنها با خود . . . . .  

شعر بسیار عمیق مارگرت بیکل

  

سکوت ؛ 

سرشار از سخنان ناگفته است . . . 

از حرکات نا کرده . . . 

اعتراف به عشق های پنهان  

و شگفتی های بر زبان نیامده . . . 

در این سکوت حقیقت ما نهفته است  

               حقیقت تو و من . . .!!!

تضاد احساس . . . .

 

جدا که شدیم !!! 

           هر دو به یک چیز رسیدیم ... 

                          تو به « فراغت »... 

                          من به « فراقت »... 

                   یک حرف تفاوت که مهم نیست . . .

لحظه های بی قراری عاشق !!!

  

چیزی مرا به قسمت بودن نمی برد 

از واژه دو وجهی تکرار خسته ام 

از بودن مکرر بر دار خسته ام 

من با عبور ثانیه ها خرد می شوم 

از حمل این جنازه هشیار خسته ام . . .

عشق واقعی کجاست ؟؟؟

 

یادم آید تو به من گفتی: 

از این عشق حذر کن !! 

لحظه ای چند بر این آب نظر کن . . . 

آب آیینه عشق گذران است  

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است ! 

باش فردا که دلت با دگران است!! 

تا فراموش کنی ؛ چندی از این شهر سفر کن !! 

                                                                       «فریدون مشیری»