کوک‌کن ساعت خویش

کوک کن ساعتِ خویش !

اعتباری به خروسِ سحری، نیست دگر

دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است

کوک کن ساعتِ خویش !

که مـؤذّن، شبِ پیـش

دسته گل داده به آب

و در آغوش سحر رفته به خواب

کوک کن ساعتِ خویش !

شاطری نیست در این شهرِ بزرگ

که سحر برخیزد

شاطران با مددِ آهن و جوشِ شیرین

دیر برمی خیزند

کوک کن ساعتِ خویش !

که سحرگاه کسی

بقچه در زیر بغل،

راهیِ حمّامی نیست

که تو از لِخ لِخِ دمپایی و تک سرفه ی او برخیزی

کوک کن ساعتِ خویش !

رفتگر مُرده و این کوچه دگر

خالی از خِش خِشِ جارویِ شبِ رفتگر است

کوک کن ساعتِ خویش !

ماکیان ها همه مستِ خوابند

شهر هم . . .

خوابِ اینترنتیِ عصرِ اتم می بیند

کوک کن ساعتِ خویش !

که در این شهر، دگر مستی نیست

که تو وقتِ سحر، آنگاه که از میکده برمی گردد

از صدای سخن و زمزمه ی زیرِ لبش برخیزی

کوک کن ساعتِ خویش !

اعتباری به خروسِ سحری نیست دگر

و در این شهر سحرخیزی نیست

و سحر نزدیک است

عشقستان بر میگردد( نوروزتان پیروز)

با سلام به همه دوستان و عرض تبریک به مناسبت فرا رسیدن بهار و نوروز باستانی 1394

امروز بعد از سه سال با یکی از دوستان تصمیم گرفتیم این وبلاگ رو که روزگاری خوانندگان بسیاری داشت رو راه اندازی مجدد بکنیم. و اولین پستمون رو در تاریخ 1/1/1394 واسه شما قرار بدیم.

عشقستان باز عاشق میشود

خدا نگهدار عشقستان

با درود بر تمام دوستانی که در طی این چند سال با عشقستان همراه بودند.بعد از ماهها دارم دوباره می نویسم و نمی دونم که این آخرین نوشتم باشه یا نه.بعد از اون که آدرس دومین وبلاگ از اسم صاحب اصلی اون به عشقستان تغییر پیدا کرد تمام معادلات به هم خورد و بازدید کنندگان از روزی تقریباً چهار هزار نفر به روزی صفر نفر رسید و برای اینکه مجدداً به اون آمار برسیم تلاش فراوان می خواد. و به دلیل اینکه این خاطرات نشان دهنده دوره ای از زندگی من بود اونها رو که شامل منبعی عظیم و زیبا از اشعار و نکات زیباست به یادگار می زارم تا به دیگر دوستان هم حس زیبایی رو بچشونم.

شعر بسیار عمیق مارگرت بیکل

  

سکوت ؛ 

سرشار از سخنان ناگفته است . . . 

از حرکات نا کرده . . . 

اعتراف به عشق های پنهان  

و شگفتی های بر زبان نیامده . . . 

در این سکوت حقیقت ما نهفته است  

               حقیقت تو و من . . .!!!